XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Egia esan, gure kulturari buruz, gehienbat, joan zen mendearen azkenetik honerat egin dira ikerketarik gehienak eta sakonenak.
Honegatik, ez zen harritzekoa.
Bere girotik juzgatzea ez da erraza.
Bera, gutti edo zeharka bakarrik ikutu zuen Arana-Goiriren eraginak; eta guk, gutti edo asko, denok jaso dugu zerbait.
Bestalde, Vinson, J. Urkijo, Azkue, eta beste askok landuaren uzta jaso dugu.
Bere garaian ez zen holakorik posible.
Lehen, abertzaleen artean ere oso zabaldua zen erdaraz euskararen alde hitz egitea; baina denborak joanaz, orain, heldu gara berriz Klaberiak XVII. mendean zuen uste berdinera, Ziburuko Etxeberriren ohorez egin zituen bertso haien funtsera, Garibaiez eta Etxabez burlatuaz,
Euskaraz behar delako euskaltzale izan.
Baina, gaur egun, bada beste arrazoi bat ere.
Euskaltzaleok, euskararen heriotza ikusten dugu aurrez-aurre, honek larritzen gaitu eta honegatik zutitzen gara bere alde, hitzekin baino gehiago egintzekin.
Egintza delako salbabide bakarra.
Guzti hauek, Piok, ezin zituen guk bezala ikusi.
Garaiagatik.
Ogibidea, gogozko idazletzatik atera nahi zuelako.
Bere zaletasunaren azken agiri bat jasoko dugu.